Onhandig is het soms wel een beetje, zo’n full-frame spiegelreflexcamera meeslepen op de fiets, met zware lenzen en een statief. Maar ik kan geen fijnere manier bedenken dan foto’s maken tijdens fietsreizen. Op een laag tempo zie ik meer dan vanuit de auto. Wandelend zou ik alles in een rugtas moeten dragen en dat is niet slim, omdat ik door fibromyalgie vaak al pijnlijke nek en schouders heb.
‘Ik fiets om te fietsen, jij maakt foto’s én fietst daarnaast,’ zei een collega eens.
Inderdaad, ik stap honderd keer af. Om een foto te maken van een verpletterend landschap, een selfie met statief, of de drone de lucht in te krijgen.
Fotografie heb ik zelf geleerd, door veel te lezen en te dóen. Daarnaast volgde ik een paar maanden fotografie op de journalistiek-opleiding in Dublin (Ierland), deed ik mee aan meerdere cursussen en kreeg ik een half jaar lang een mentor via de NVJ, de journalistenvakbond. Bewerking doe ik met Adobe Lightroom en Photoshop.
